Het is nog exact zes maanden wachten vooraleer met de wedstrijd Brazilië-Kroatië het wereldkampioenschap op gang wordt getrapt, maar nu al lijkt de WK-koorts zich meester te hebben gemaakt over ons land. Na de massale vreugde van De Panne tot Aarlen bij de definitieve zekerheid over de kwalificatie midden oktober, was de loting afgelopen vrijdag opnieuw een symptoon dat de Duivelgekte stilaan toeslaat. Desondanks het nogal vroege uur – 17u is niet bepaald primetime – en de clichématige stoet van vergane voetbalglorieën, lokale schones en patserige voetbalbobo’s, bleek de uitzending een schot in de roos wat betreft de belangstelling. Tot zelfs in het stationsbuffet van Antwerpen-Centraal waar ondergetekende zich toen op dat tijdstip bevond.
Het zegt veel over het huidige optimisme over de Rode Duivels. Optimisme dat best wel gepast is, ook na de loting. Groep H waarin Kompany en co zijn ondergebracht wordt geschreven met de ‘h’ van haalbaar. Wanneer de plaatsen van de deelnemende landen op de FIFA-ranking in rekening worden genomen, blijkt het zelfs de zwakste van alle poules te zijn. Algerije had alle moeite in de barrageronde tegen Burkina Faso, Zuid-Korea liet in zijn kwalificatiepoule punten liggen tegen Oezbekistan en Libanon en eindigde na een dubbele nederlaag achter groepswinnaar Iran en Rusland is ook niet meer het team dat in 2008 nog de halve finale bereikte op het EK in Oostenrijk en Zwitserland.
Bondscoach Marc Wilmots zal dus niet gemopperd hebben. Ook omdat het lot zijn team gunstig gezind was wanneer het ging over de locaties van de groepswedstrijden. Het tropische noorden wordt vermeden. In plaats van een vermoeiende expeditie door de Amazonejungle heeft de FIFA-reisagent citytrips naar Belo Horizonte, Rio de Janeiro en São Paolo geboekt voor de Duivels. Lekker dicht in de buurt van het basiskamp van de Belgen. Al is dat natuurlijk relatief in een land met een oppervlakte van 8.514.877 km².
De medaille van de goede WK-loting heeft evenwel een serieuze keerzijde. De eerste ronde lijkt een licht verteerbare lunch, maar het vervolg van het toernooi is dat hoegenaamd niet. In het geval van een succesvolle groepsfase wacht in de achtste finale mogelijk Duitsland of Portugal, allebei op het afgelopen EK nog halve finalist. In de groepsfase zullen de Belgen bij de bookmakers weliswaar als favoriet uit de bus komen, maar tegen Cristiano Ronaldo en Mesut Özil kunnen fans die een gokje wagen op de Rode Duivels ongetwijfeld een aardige cent verdienen.
Meer nog dan Ronaldo en Özil zou evenwel onderschatting een vroegtijdig einde kunnen maken aan het WK voor de Belgische ploeg. Een land dat zich de voorbije twaalf jaar niet kon kwalificeren voor een groot internationaal toernooi uitroepen tot favoriet zou van misplaatste arrogantie getuigen. En volgens alle wetten van de logica zouden de Duivels weliswaar Rusland, Algerije en Zuid-Korea achter zich moeten houden in de eerste ronde, maar voetbal en bij uitbreiding sport volgen andere dogma’s.
Sport is geen wiskunde, het is emotie. Ervaring krijgt in het scenario van een WK of EK steevast een belangrijke rol toebedeeld. Ervaring waarover deze lichting Rode Duivels amper beschikt. In tegenstelling tot hun concullega’s uit poule H. Hoe verteert deze groep een lange afzondering? Hoe reageren ze wanneer het in de openingsmatch tegen Algerije onverwacht misloopt? Vragen waarop we in de succesvolle kwalificatiecampagne nooit een antwoord konden formuleren, maar in het topvoetbal wel het verschil kunnen maken tussen succes of falen. Tussen een zwart-geel-rode mensenzee op de Brusselse Grote Markt bij de terugkeer van de ploeg van Wilmots of een roemloze aftocht langs een achterdeur op de luchthaven van Zaventem. Tussen een deugddoende Rode Duivels-koorts of een stevige verkoudheid.