De tijd als bondgenoot

Vanaf vandaag bereiden de Rode Duivels het EK verder voor in hun basiskamp in Bordeaux. In het Golf du Médoc Resort is alles aanwezig wat profspelers nodig hebben om in alle rust naar een tornooi toe te leven. Hopelijk werkt de groene omgeving ook inspirerend voor de bondscoach en zijn ploeg, want dat is wat de delegatie deze week zeker nodig heeft.

Bijna drie weken is de groep nu bij elkaar, maar hetgeen getoond werd in de drie oefenwedstrijden tegen Zwitserland, Finland en Noorwegen geeft geen blijk van progressie. De ploeg heeft het nog altijd moeilijk met een tegenstander te ontwrichten die laag terugzakt, een tactiek die nochtans op de EK-eindronde vaak gebruikt zal worden tegen de Rode Duivels. Al kan er wel altijd gerekend worden op een klasseflits van spelers als Kevin De Bruyne of Eden Hazard.

Wat echter plotseling de bondscoach grotere kopzorgen bezorgt is de verdediging. Nochtans vier jaar lang het paradepaardje waarmee Wilmots kon uitpakken. Zowel in de kwalificatiecampagne voor het WK in Brazilië als die voor het huidige EK slikte de Belgische defensie amper doelpunten. Maar tijdens de voorbije oefeninterlands zorgde haast elke aanval van de tegenstander voor een collectieve paniekaanval achteraan. En leidde dat ook niet zelden tot een doelpunt. Als die defensieve instabiliteit reeds tegen het nummer 15 (Zwitserland), 51 (Noorwegen) en 67 (Finland) als pijnpunt boven water komt, hoe zal het dan uitdraaien wanneer het echt om de knikkers gaat tegen sterkere ploegen?

Veel opties achterin heeft Wilmots niet. Met de blessures van Kompany en Lombaerts is er een pak ervaring weggevallen en Vermaelen is momenteel noodgedwongen meer met zichzelf bezig dan dat hij in staat is een defensie te sturen. Daarom is het des te opmerkelijker dat de bondscoach pas tot in de laatste oefenwedstrijd heeft gewacht om de kaart te trekken van het duo Alderweireld-Vertonghen centraal achteraan. Zij zijn het gewoon in de Premier League naast elkaar te spelen bij Tottenham Hotspur en deden dat vroeger ook bij Ajax. Bij de nationale ploeg posteerde Wilmots Aldeweireld en Vertonghen evenwel steeds op de flanken, waardoor je plots met een groot vraagteken aan het EK moet beginnen.

Vooral aan de coaching binnen de ploeg zal nog veel gewerkt moeten worden, want het verdedigend compartiment is niet alleen de verantwoordelijkheid van de defensie, maar van het ganse elftal. Als de flankspelers hun tegenstander bij balverlies niet uit het oog verliezen – wat iemand als Eden Hazard al eens durft te doen – nemen ze achteraan reeds veel druk weg. Mits goede afspraken bied je zo al voor een groot stuk een oplossing voor de soms wankele verdediging.

De tijd kan echter ook een bondgenoot zijn voor de Rode Duivels. De eerste achtste finale staat pas op 25 juni op het programma. De logica respecterend dat de Duivels niet al te veel problemen zullen hebben met Ierland en Zweden start dan pas het tornooi voor de Belgen. Er rest de ploeg dus nog net geen drie weken om alles op punt te zetten. Geen onhaalbare deadline.

Vier finales en één superfinale

Bevestigen, dat was volgens ons de missie die de Rode Duivels vrijdagavond in Skopje tot een goed einde moesten brengen. Daar zijn ze zeker in geslaagd, al zal bondscoach Marc Wilmots ongetwijfeld toch nog met enkele kopzorgen het vliegtuig terug naar Brussel zijn opgestapt.

Zo moesten de Duivels zich in de aanvangsfase van de partij gelukkig prijzen dat Macedonië verzuimde een voorsprong op het scorebord te trappen. De verwachte snelle start van thuisploeg kwam er dus ook. Eerst redde Thibaut Courtois met een gelukje een kopbal van de lokale vedette Goran Pandev. Even later kon een inkoppende Trichkovski onvoldoende kracht zetten op de bal. De Belgische verdediging kon geen antwoord stellen tegenover dat Macedonisch offensief geweld. De afwezigheid van Vincent Kompany was misschien een aderlating, maar kan niet als een excuus worden ingeroepen. Spelers van Ajax, Bayern München, Tottenham Hotspur en Arsenal moeten over voldoende kwaliteiten beschikken om het ontbreken van Vince the Prince op te vangen.

Ook het middenveld zag er soms beroerd uit. Zeker in de eerste helft speelde de driehoek Witsel-Dembele-Fellaini te slordig en kwamen de combinaties er te weinig uit. En ook opmerkelijk: vooral Big Fella speelde in Skopje niet zijn beste wedstrijd in het shirt van de nationale ploeg. De Evertonmiddenvelder was vorige week nochtans terug in goede doen, na een mindere periode bij zijn club uit Liverpool.

Was alles dan slecht vrijdagavond? Uiteraard niet. Individueel staken de twee Belgische vleugelaanvallers er bovenuit. Kevin De Bruyne heeft tot nu toe in de nationale ploeg nog nooit ontgoocheld. Verrassender was de prestatie van Eden Hazard. Hij lijkt definitief te zijn ontbolsterd bij de Rode Duivels. In het verleden was het niveau van de Chelseaspeler bij de nationale ploeg steeds minder dan dat van bij zijn clubs, maar in Skopje viel er weinig aan te merken op het optreden van Hazard. Samen met De Bruyne zorgde hij voor het grootste Belgische gevaar, de strafschop voor de 0-2 zette hij feilloos om en zelfs defensief hielp hij het team mee overleven.

Het is die Hazard die we nodig zullen hebben om Kroatië te verwijzen naar de barrageronde. Want na vrijdag is het zo goed als zeker: dankzij de drie gouden punten uit het land van Alexander de Grote en de zege van Modric en Co tegen aartsrivaal Servië zijn alle andere concurrenten in de kwalificatiepoule uitgeschakeld. 11 oktober – de dag waarop de Rode Duivels het opnemen tegen Kroatië – staat dus nu reeds in onze agenda’s met stip aangeduid. Al doen de troepen van Marc Wilmots in afwachting daarvan er maar beter aan om in de resterende wedstrijden een maximaal aantal punten te verzamelen. Zelfs voor duivels kan de hel in Zagreb immers te warm worden. De nationale ploeg zal dus nog vier finales en één superfinale moeten trotseren. Te beginnen dinsdag in Brussel.