Another day at the office

Met het mes op de keel, er is geen betere omschrijving mogelijk voor de manier waarop de Rode Duivels morgen tegen Ierland in Bordeaux op het veld verschijnen. De nederlaag tegen Italië maandag was geen drama, maar zorgt er wel voor dat de nationale ploeg zich geen uitschuiver kan permitteren, wil het niet het drama meemaken van vroegtijdig naar huis te worden gestuurd of wil het vermijden te moeten speculeren op een plaats bij de beste vier derdes. Trouwens: als je tegen het nummer 33 op de FIFA-ranking niet kan winnen, heb je op een EK überhaupt niets te zoeken.

De situatie waarin de Duivels beland zijn is redelijk nieuw voor ze. De kwalificatiecampagne voor EURO 2016 verliep moeizaam, maar het EK kwam op geen moment in gevaar. De laatste keer dat het echt van moeten was, ligt reeds twee jaar achter ons, de verloren kwartfinale van het WK in Brazilië tegen Argentinië. Niet meteen vertrouwenwekkend, maar druk mag geen te groot obstakel vormen voor spelers die bijna allemaal bij hun clubs in de sterkste competities van de wereld een leidende rol hebben en tijdens het seizoen haast elke week meermaals vol aan de bak moeten. In dat oogpunt is de wedstrijd tegen Ierland another day at the office.

Over de tactiek is reeds ook veel gesproken en geschreven, maar eigenlijk is er slechts één optie voor de Rode Duivels: net zoals de Italiaanse media in de aanloop naar de match tussen hun Squadra Azzurra en de Rode Duivels opriepen voluit voor de aanval te gaan, moeten ook de Belgen tonen waarom het offensieve compartiment van hun elftal het meest talentrijke van de ganse ploeg is. Er is immers meer nodig dan een overwinning om de ploeg opnieuw op de rails te krijgen. Overtuiging, dat is wat de buitenwereld wil zien van de Rode Duivels. Geen Fellaini dus meer in de basisploeg a.u.b. Marc Wilmots. Zet Kevin De Bruyne op de plaats waar hij het beste rendeert: centraal achter de spitsen. En als je dan toch bezig bent, drop opkomende flankverdedigers als Thomas Meunier en Jordan Lukaku ook maar in de basis. Vooruit moet het gaan morgen tussen 15.00u en 16.45u

Of de broer van die laatste, Romelu aan de aftrap verschijnt is koffiedik kijken. De spits bleef na de wedstrijd tegen Italië niet zonder kritiek. Niet helemaal terecht. Lukaku miste inderdaad in de tweede helft een huizenhoge kans op de gelijkmaker, maar het was wel de enige mogelijkheid die zich aanbood voor hem. Dat Kevin De Bruyne en Eden Hazard ook allesbehalve in de match zaten brak hem zuur op. Het is bovendien absurd hoe snel het geloof in een voetballer kan verdwijnen. Romelu Lukaku heeft er een dijk van een seizoen opzitten bij zijn club Everton en vond in de vier voorbije oefeninterlands telkens de weg naar de netten. Dat verdient wat meer krediet dan hetgeen hij nu bij sommigen al opgebruikt lijkt te hebben.

Daarnaast is het hoogst twijfelachtig dat de stelling zou kloppen dat Lukaku tegen de Ierse verdediging – die weinig ruimte zal weggeven – weinig te zoeken heeft als aanvaller die graag ruimte gebruikt. Sinds het WK in Brazilië speelt elke tegenstander op die behouden manier tegen de Rode Duivels. Tegen Ierland worden de Belgen heus niet met een nieuwe realiteit geconfronteerd. Behoud je vertrouwen dus maar in Romelu, Marc Wilmots. De natie dankt u.

Oogsten

Met het vrijgeven van de selectie is de kop er eindelijk af: de voorbereiding op EURO 2016 voor de Rode Duivels kan stilaan beginnen. Over het algemeen beschouwd is het een logische lijst die Marc Wilmots samengesteld heeft. Natuurlijk zal het feit dat er nog één iemand moet afvallen voor de nodige stress zorgen binnen de groep en het is niet evident om als (ontgoochelde) speler stand-by te moeten staan, maar we hebben het nog altijd over profs. Die mogen wel wat verdragen.

Kevin Mirallas en Nacer Chadli zijn de opvallendste afwezigen. Beiden waren er in het verleden haast telkens bij wanneer ze fit waren, maar speelden dit seizoen te wisselvallig bij respectievelijk Everton en Tottenham Hotspur. Dat Michy Batshuayi dan weer wel een ticket mag boeken, is een goede zaak. Vooraf had Wilmots slechts twee diepe spitsen aangekondigd, waardoor de Brusselaar uit de boot leek te zullen vallen, maar de speler die de afgelopen maanden als enige een lichtpunt was bij Marseille kan van goudwaarde zijn straks in Frankrijk. Christian Benteke is een ideaal aanspeelpunt, Romelu Lukaku komt het beste tot zijn recht wanneer er in de diepte wordt gespeeld en Batshuayi is levensgevaarlijk op de korte ruimte en heeft een neus voor doelpunten. Voor haast elke situatie beschikt de bondscoach vooraan dus over een andere optie.

De enige naam die de wenkbrauwen doet fronsen is die van Thomas Meunier. Voor spelers uit de Belgische competitie geldt bij de nationale ploeg één duidelijke regel: je moet er bij je club haast met kop en schouders bovenuit steken. Het selecteren van de verdediger van Club Brugge druist daar helemaal tegen in. Zelfs in de eigen competitie viel de Luxemburger dit seizoen een paar keer serieus door de mand. Wat zal dat geven als hij volgende maand oog in oog komt te staan met pakweg Zlatan Ibrahimović? Als er nu al één duidelijke kandidaat is die als 24^ste moet afvallen, is hij het wel.

Over andere namen valt misschien ook te discussiëren – waarom bijvoorbeeld de bijna pensioengerechtigde Jean-François Gillet  als derde keeper in plaats van het jeugdige talent Matz Sels die kostbare ervaring in Frankrijk kan opdoen – maar al bij al zijn dit de luxeproblemen. Een pak bondscoaches zouden een arm of een been geven om spelers als Nacer Chadli of Thorgan Hazard naar het EK te kunnen meenemen. Wij plaatsen ze zonder verpinken in de wachtkamer. Dan is het duidelijk dat je als coach een beroep kan doen op zeer veel talent. De kwaliteit van de zaden is uitstekend, nu moet er geoogst worden.